Wychowanie nastolatka- czy to możliwe?

Instrukcja obsługi nastolatka

Często nam rodzicom umyka moment, w którym nasze dziecko „przeistacza” się z cudownego, ślicznego, kochanego bobaska w „opryskliwego, pryszczatego potworka.”. W  życiu każdego z nas są pewne etapy, które musimy po prostu przejść. Jednak jest nam bardzo trudno zaakceptować wszelkie przemiany u  własnych dzieci. O ile ze zmianami tzw. naocznymi dajemy radę. Medycyna poszła zdecydowanie do przodu w porównaniu z naszymi czasami, to  z tymi wewnętrznymi jest zdecydowanie trudniej, tym bardziej, że świat nam tego nie ułatwia.

Dlaczego tak się dzieje? Nie ma jednej odpowiedzi, wszystko zależy od indywidualnych preferencji zarówno jednej, jak i drugiej strony. Nie wolno jednak panikować. Na pewno musimy unikać stwierdzeń: „ za moich czasów to było tak i tak”, „ ja, jak byłam młoda to…”. Było minęło. Teraz świat i wychowanie nastolatka są inne. Jak to mówią mędrcy tego świata „ co było, a nie jest nie pisze się w rejestr.” Drugim istotnym elementem jest przypomnienie nas samych sprzed lat i próba analizy sytuacji. Przede wszystkim nie zaopatruj się w tony poradników, które ukazują sztywny kanon zasad wychowawczych i klasyfikują dzieci/nastolatków według dziwnych, bliżej nieokreślonych zasad. Nic nie pomoże tak, jak instynkt rodzicielski, który posiada każdy rodzic, to jest  pierwsze słowo –klucz. W praktyce, w życiu codziennym nic nie jest takie proste, ale znając swoje dziecko każdy jest w stanie stworzyć własny sposób działania. Pamiętaj, że instynkt jest najważniejszy, jest niejako podstawą w wychowaniu, ale musisz wziąć pod uwagę fakt, że ulega on pewnym „zaburzeniom” przez to w jakiej rzeczywistości funkcjonujemy. Wszystko zależy od tego, jaki schemat wychowania otrzymałeś od swoich rodziców. Może się zdarzyć, że będą to skostniałe zasady, które nie mają żadnego przełożenia na „współczesne wychowanie”. Mogą wtedy zacząć się schody, ale nie załamuj rąk, na rynku jest wiele publikacji, które mogą Cię wspomóc w procesie wychowawczym nastolatka. Bądź jednak czujny, ponieważ wiele z nich są zupełnie oderwane od rzeczywistości i nadają się tylko do wyrzucenia do kosza, dlatego sięgając po literaturę  wybieraj tylko tą fachową. Dokładnie sprawdź kto jest autorem i czy jest praktykiem. Musisz pamiętać, że nie tylko dzieci muszą się uczyć, my, jako rodzice musimy być pewni czy jesteśmy na prawidłowej drodze świadomego rodzicielstwa. Nikt nie jest wszechwiedzący. Nie ma czego się wstydzić, kiedy coś się nie układa, ale należy szukać pomocy dla dobra własnego i najlepszej możliwej relacji z dzieckiem.

Uwaga! Masz instynkt-cudownie, jednak doskonale byłoby, gdybyś wspierał go nauką i szukaniem/zdobywaniem nowych umiejętności i postaw, świat idzie wciąż do przodu, a my musimy za tym nadążyć.

A więc wojna!?

Kiedy już dziecko znajdzie się nazwijmy to  „po drugiej stronie mocy” zaczynają się schody i nie łudź się, że właśnie Ciebie  to ominie. Momentami bywa, że dom zamienia się  w prawdziwy front wojenny. Nie ma co chować się w okopach, ale też nie budujcie barykad. Musisz po prostu wszystko przyjąć na klatę. Tak wygląda wychowanie nastolatka. Chociaż miej świadomość, że argumenty, które często są dla Ciebie racjonalne, dla Twojego dziecka będą stertą bzdur.

Nastolatek potrafi doprowadzić Cię do szału swoim zachowaniem, to jest fakt.  Pamiętaj jednak, że jest on potwornie zaskoczony  tym wszystkim, co się z nim i w nim dzieje. Niektóre pomysły są tak idiotyczne, że pierwszym pytaniem, które sobie zadajesz ”Gdzie popełniłem błąd?” Każdy to przechodzi w mniejszym czy większym stopniu, wcześniej czy później. Nie to jest jednak powodem tzw. buntu nastolatków. Młodzi ludzie całemu światu i sobie samym próbują udowodnić, że są „dorośli”, „niezależni” i chcą należeć do jakiejkolwiek grupy ( kiedyś nazywano  to subkulturami). Faktem jest, że często są to komiczne sytuacje, jak np. paznokcie w kształcie szponów czy brwi, które zajmują pół czoła albo nie widać ich wcale, dziwne fryzury, odjechane stroje. Możesz tłuc do głowy  nie wiem co i nie wiem czym, nie dotrzesz. No więc nie walcz, pozwól jej/ jemu szukać, bo tylko tak zrozumie, że to wszystko jest bez znaczenia. To ważny element wychowania nastolatka.

Po latach nieźle uśmiejecie się z tych sytuacji (koniecznie trzeba uwieczniać wszystko na zdjęciach!). Znasz serial z lat 90-tych „Rodzina zastępcza”? Był taki odcinek, gdzie bliźniaczki – lat  14-15 – chciały koniecznie mieć tatuaże (prawdziwe). Jeden z synów chciał – lat 16 -mieć po 5 kolczyków w każdym uchu. Młodszy – lat 13 – zapragnął grać na giełdzie i zainwestować 10 tysięcy złotych (oczywiście ojca). Początkowo oczywiście wojna, nastolatkowie używali typowych argumentów: „wszyscy mogą, a ja oczywiście nie”. Po dłuższych przemyśleniach, analizach matka wymyśliła taki oto scenariusz:

Dziewczyny miały zrobić sobie tatuaż zmywalny i miały go powtarzać przez pół roku, zamiast pięciu kolczyków miał być jeden, jeśli po pół roku nadal będzie ochota na kolejne 9 kolczyków, nastąpi powrót do rozmowy. No i co do giełdy, najpierw miała zostać zakupiona gra komputerowa, która pokazałaby, jak młody radzi sobie na wirtualnej giełdzie. Jeśli zacznie odnosić sukcesy, można zastanowić się nad giełdą w tzw. realu. Na tym przykładzie widzisz, że musisz nawiązać współpracę ze swoim nastolatkiem, kiedy pojawia się sytuacja „środka” czyli spotykacie się w punkcie „O”. Wtedy trzeba przejść do szukania kompromisu, a więc każda ze stron cofa się o krok. Ale Twoja sytuacja jest wyjątkowa, tutaj chodzi o zaspakajanie potrzeb, a nie konieczności rezygnacji z czegokolwiek. A więc współpraca i kompromis to  kolejne słowa klucze, musisz zawsze zrobić krok w kierunku oczekiwań, w taki sposób, aby nastolatek zrozumiał, że nie jesteś przeciw, ale z nim. Pamiętaj, że ona/on działają bardzo impulsywnie, a Ty możesz dać  sobie czas i nie zamykać żadnej drogi. Tematy będą z pewnością wracały, jak bumerang, ale będą traciły na sile rażenia.

Uwaga! Wróg u bram!

Zbuntowany nastolatek nie jest łatwym partnerem do rozmów. Nie łudź się, że usadzenie takiego osobnika przy stole i prawienie morałów da jakieś wymierne rezultaty. Będzie zupełnie odwrotnie. Relacja i Rozmowa – to kolejne klucze, na których opiera się wychowanie nastolatka. Pamiętaj, że  nigdy nie możesz być wrogiem, tych jest zbyt wielu w życiu Twojego dziecka. Narkotyki, dopalacze, pedofilia, pornografia itp. Czy można z tym walczyć? Tak, ale jedyną bronią jest rozmowa. Sprawdzoną metodą jest „podsuwanie” książek, filmów i artykułów. U mnie obowiązkowe były: „Pamiętnik narkomanki”, „Dzieci z dworca ZOO”, „Sala samobójców”. Poza tym otwarte rozmowy i nazywanie rzeczy po imieniu: seks to seks, gwałt to gwałt, ćpanie to ćpanie itd. Oczywiście wszystko musisz dopasować do wieku dziecka, inaczej rozmawiać będziesz z jedenastolatkiem  a inaczej z szesnastolatkiem. Nastolatek ma dostęp do wielu treści Nie jesteś w stanie wszystkiego kontrolować, ale możesz wiele spraw wyprzedzić rozmawiając, tłumacząc, pokazując. Istotne jest, abyście robili to razem, a nie osobno. Taki młody człowiek musi wiedzieć, że jesteś dla niego oparciem niezależnie od prowadzonych „działań wojennych”. Z pewnością należy unikać krytyki, wszystko jest i tak dla nich trudne. Ważne! Bądź zawsze obok, ale nie narzucaj się.

Korzenie i skrzydła

Nastolatek to młody człowiek, który otrzymał od Ciebie korzenie. Są to zasady: dobra i zła, poglądy, szacunek do innych ( niepełnosprawnych, różnych wyznań, kolorów skóry, orientacji), reguły. Wszystko to już otrzymał, nawet jeśli wydaje się Tobie, że nie przeprowadzałeś szczególnych rozmów na ten temat. Dzieci uczą się przez obserwacje. One są  Twoim odbiciem, dlatego staraj się nie być skrajnym w swoich osądach, wybieraj środek we wszystkim, racja leży zawsze po dwóch stronach. No, więc mają  już korzenie, ziarno zostało zasiane, teraz przychodzi czas, aby dbać o to, niech się rozwija i wzrasta. Dalej to już czas na skrzydła, które  póki co są zaledwie zalążkiem,  Twoim zadaniem jest, żeby w pełni się rozwinęły i pozwoliły lecieć wysoko i daleko. Dlatego trzeba przygryźć wargi i znosić cierpliwie poszukiwania – na tym polega wychowanie nastolatka. Uwaga! Będzie tego sporo! Kiedy będzie się już Tobie wydawało, że dziecko będzie mistrzem w pływaniu, najlepszym tancerzem, aktorem bo przecież od 6 czy 8 lat robi tylko to, możesz otrzymać strzał. Bo oto oznajmia nagle, że kończy przygodę z tym czy z tym. Wiem, serce boli, ale nie możesz wymuszać czegokolwiek, bo już za chwilę otrzymasz wspaniałą wiadomość, że twoja córka/ syn znalazła to co kocha czyli np. modelarstwo, wolontariat, lekkoatletykę i tak będzie przez jakiś czas. Szukajcie, a znajdziecie, jak mówią pisma. Największym błędem jest narzucanie nastolatkom  jakiś schematów, to się nie sprawdza. Każdy, autonomiczny młody człowiek potrzebuje mieć możliwość wyboru, tylko tak odnajdzie prawidłowy kierunek. Pamiętaj, zawsze bądź obok, wspieraj jego wybory, ale nie narzucaj swego zdania, bo będzie trzeba wrócić na front.

Co z tym wychowaniem?

Miało być o tym- czy nastolatka można wychować? I było . Wszystko co przeczytałeś wcześniej jest jedną wielką odpowiedzią na postawione pytanie. Może oczekiwałaś krótkich punktów, jakiegoś schematu ale one nie działają. Wiek nastoletni, to poważna sprawa. Należy się z nim obchodzić z wyczuciem i zrozumieniem, stawiać granice ale nie ograniczać, wymagać ale nie narzucać, być jak cień, który w każdej chwili jest gotowy do pomocy.

Nastolatka nie wychowasz, to co zdążyłeś przekazać jemu, jako rodzic teraz będzie owocować. Nie oszukuj się, że teraz nadrobisz minione lata. To taki moment, kiedy nie ma już czasu na wychowywanie. To czas kształtowania, rozwoju i poszukiwania. Nie jest to łatwe dla rodziców, nieustanny „stan wojenny”, krzyki, płacze, kłótnie,  to jest  nieodzowny czynnik w codziennym życiu z nastolatkiem. Wszystko to jest jednak niezbędne, aby oczyścić atmosferę i  móc budować wspaniałe więzi, choć w danym momencie trudno jest w to uwierzyć…

Bądźcie mądrymi, prawdziwymi rodzicami, nie wierzcie w żadne cudowne metody na wychowanie nastolatka. Z miłością i cierpliwością stawiajcie temu czoło. Najważniejsza wskazówka bądźcie zawsze obok, ale tak, jakby was nie było- na tak zwane wyciągnięcie ręki..

A już teraz przedstawiamy Ci nasze spełnione marzenie!

Jedyny taki produkt na polskim rynku – zestaw gier o treningu mentalnym OdporniMentalnie.pl!

Pakiet zawiera 2 częściowy zestaw kart (2×65) z autorskimi rysunkami emocji oraz hasłami i instrukcją do pracy z uczuciem, ogromną planszę, pionki diamenciki, kostki, zakrywajki i wiele innych!

Pracuj poprzez zabawę, wzmocnij mentalność swoją, dziecka lub podopiecznych w każdym wieku!

Wykorzystaj wspólnie spędzony czas do niezwykle rozwojowej gry o absolutnie awangardowym charakterze. Buduj relacje i integracje w każdej grupie oraz wzmocnij indywidualną samoświadomość. Wystarczy, że klikniesz w zdjęcie poniżej, a dowiesz się jeszcze więcej i otrzymasz szansę zakupu produktu w przedsprzedaży!